Przód w kształcie klina, potężna tylna lotka na klapie
bagażnika ozdobiona naklejką z postacią z kreskówki oraz charakterystyczny
klakson z odgłosem „bip, bip”. Dzięki temu Plymouth Road Runner Superbird
zapisał się w historii jako jeden z najbardziej charakterystycznych samochodów,
poruszających się po drogach publicznych.
Źródło: wikipedia commons
Mnóstwo aut zasłynęło ze swoich wielkich spojlerów – Subaru
Impreza WRX STI, Ford Escort Cosworth, BMW E30 M3, Mercedes 190E 2.5-16 Evolution
II, Honda Civic Type-R czy Mitsubishi Lancer Evo. Zarzuca się im wulgarność i
przerost formy nad treścią, ale prawda jest taka, że nadają one
niepowtarzalnego uroku oraz sportowego charakteru projektom karoserii.
Poza znakomitym wyglądem tylna lotka zapewnia przed wszystkim polepszenie właściwości aerodynamicznych poprzez generowanie większego docisku tylnej osi. Ma to niebywałe znaczenie w motorsporcie. Właśnie dzięki użyciu tunelu aerodynamicznego standardową karoserię modelu Road Runner postanowiono doposażyć w długi klinowaty przód oraz spojler wystający powyżej linii dachu. Wszystko na potrzeby rywalizacji w serii Nascar.
 |
| Źródło: wikipedia commons |
Przepisy obowiązujące wówczas w tej serii wyścigowej
nakazywały zbudowanie określonej liczby pojazdów w wersji drogowej. W ten
sposób do salonów dealerskich trafiło niecałe 2000 sztuk Strusi Pędziwiatrów
(Road Runner to tłumaczenie tej nazwy). Pod maskę trafiły jednostki napędowe w
trzech specyfikacjach: 440 Super Commando z pojedynczym 4-gardzielowym
gaźnikiem (375 KM), 440 Super Commando Six Barrel w trzema 2-gardzielowymi
gaźnikami (390 KM) oraz 426 Hemi (425 KM). Klienci mieli do wybory 4-stopniowy
manual lub 3-biegowy automat.
Auto w chwili debiutu wzbudzało sensację swoim wyglądem, ale
osób, chcących go kupić, nie było wielu. Inaczej sytuacja wygląda dzisiaj.
Najlepiej zachowane egzemplarze są teraz warte ponad 500 tys. USD.
Dlaczego to auto
znalazłoby się w garażu moich marzeń? Bo miało duży spojler, zanim zrobiło to się to modne.
Komentarze
Prześlij komentarz